Sfeer, avontuur en veel leren: Michael en Thibo op de brik Morgenster

ZE ZIJN BIJNA ZEVENTIEN, ze zeilden samen op het Galgenweel, ze kregen maar een kleine duw in de rug van hun ouders en ze zijn klaar voor een groot avontuur. Trainees aan boord van de Tall Ship Morgenster in de race tussen Antwerpen en Aalborg in Denemarken. Tien dagen op zee, wat verwachten de trainees daarvan?

Nu of nooit. Misschien.

Thibo Brijssinckk en Michael Vervrangen hebben aardig wat ervaring in de Optimist, de ILCA of met het jacht van de ouders. Maar een zeetocht op de klipper-brik Morgenster, dat is toch wel andere koek.
Ze moeten toegeven dat hun ouders op de kansen wezen om mee te kunnen varen op een van de Tall Ships in de TSR 22. Stad- en Port of Antwerp – Bruges nodigden kandidaten uit om mee te varen als trainee. Dus alles leren om met een zg. vierkant getuigd schip te varen, mee te helpen bij maneuvers en de dagelijkse klussen uitvoeren. Maar ook een stapje in de wereld te zetten in de stop-over havens. Van zodra de interesse gewekt was, doken de jongens de Googlewereld in om zich meer te informeren. Tot ze dus de aanvraag indienden en uitgenodigd werden voor een kennismaking en een ‘bootcamp’ aan boord van de Morgenster, aangemeerd onder het Havenhuis. Een korte intensieve kennismaking was dat.
Nu kijken elkaar aan als ze knikken dat hun aanmonstering een unieke kans is. Ze kunnen nog tijd vrijmaken. Bij de volgende keer dat de Tall Ships Antwerpen aandoen, zijn ze wellicht te druk met studeren. Daarom haakte de derde RYCB trainee af, trouwens.

Talen en navigatie

“Sfeer!” zegt Thibo spontaan als hem gevraagd wordt wat hij van dit avontuur verwacht. “Iets leren.” vindt zijn kompaan Michael. Hij hoopt dat er veel Engels aan boord zal worden gesproken zodat hij de taal kan bijschaven. Het zal wel, de helft van de ca. 35 trainees zijn Deens. “Would you tighten the rope please?” zal zeker meer effect hebben dan  “Vil du venligst stramme rebet?”, niet?  Wel jammer dat zijn eerste keuze, de Engelse Pelican of Londen niet deelneem, dit jaar.

Voor Thibo zit er nog een ander, minder uitgesproken motief aan vast: hij volgt de Scheepvaartschool en gaat dus voluit voor een carrière in de nautische wereld. Dus is er interesse in navigatie en in wat er op zee rondom het schip gebeurt hoog. Daarom dat hij ook uitkijkt naar de nachten. Hij weet dat je dan veel meer ziet dan je denkt. Het is ook rustgevend.
Dat de etappe waar ze in meevaren de langste is, maar ook een race, maak het extra spannend. Thibo vermoedt dat ze tot op het eind de mogelijkheid krijgen om de prestaties te verbeteren. In korte races moet je meteen goed starten. “Op het eind gaan we vast sneller,” denkt hij.

Slapen en wachtlopen

Tien dagen op zee, waar denk je dan aan? Thibo: ‘Slapen in erg kleine hutten of in hangmatten’. Michael: “De kooien zijn geschrankt opgebouwd, in feite liggen de voeten dus allemaal boven elkaar. Of de voeten onder je hoofd, stel je voor.“ En wat de hangmat zal geven, dat valt nog te bezien. Thibo: “Bij de bootcamp hebben we het schip leren kennen. Mij kwam voor dat we met meer trainees waren dan er slaapplaatsen zijn. Dat zal dus afwachten worden hoe dat wordt opgelost.” Natuurlijk: op zee is het beurtelings slapen.
Zijn ze in dat bootcamp al een keertje het want in gemogen? “Daar was geen tijd voor. Maar we weten wel dat we een dag extra instructie zullen krijgen voor vertrek.” Luidt het. Ze weten ook dat er buiten het zetten en trimmen van de zeilen, ook tijd gaat naar onderhoud. En naar genieten. Als het lekker weer is, veel en lang aan dek. Er zijn ‘maar’ twee douches en 10 000 liter drinkwater aan boord. “Maar wel een watermaker.” Flapt Thibo eruit.
Zeeziekte is een aandachtpuntje. “Daar zijn pillen voor.” Grijnst Michael breeduit. Het is een onbekend avontuur, net als hoe het er aan toe zal gaan in Aalborg.

Fundraising

Deelnemen aan de Tall Ships Races zou ca € 1700,- kosten. De organisatie gaf hen tips om iets te proberen om de kosten te verlichten. Thibo ging er voor werken  in een indoor skicentrum. Michael organiseerde een fund raising party met vrienden en familie. Of nonkel X en tante Y geen klein bedrag konden missen? En de ouders? De ouders schoten bij.

De mama’s Chantale en Patricia vragen zich ondertussen af of ze hun pupillen op maandagochtend mogen uitwuiven? Zullen ze een witte zakdoek meebrengen. Om ermee te zwaaien of toch dat ene traantje in te plengen? Tradities uit de zeilvaart zijn er om in stand te houden, nietwaar?

Meer over Tall Ships Races Antwerpen

De Morgenster

Het schip liep in 1919 als haringvisser de ‘Vrouw Maria’ van stapel. Het schip werd negen jaar later verlengd en bleef tot 1979 actief in de visserij en maakte een carrière switch naar de piratenradio op zee. Harry Muter ontdekte het sterk verloederde schip en sloeg aan het restaureren. De ervaren zeiler/zeeman bracht het schip terug onder zeil en koos opzettelijk voor een brik tuigage. Dat zijn twee dwarsgetuigde masten, met langsscheepse zeilen op de boegspriet, tussen de groot en de bezaanmast en achter de bezaan. De prille Amerikanen ontwikkelden in de onafhankelijkheidsstrijd de relatief kleine, maar snelle en wendbare brikken die ze met succes tegen de zware en onhandelbare linieschepen van de Engelsen konden inzetten. De brik is de voorloper van dat andere snelle, goed zeilende scheepsmodel: de klipper.

De 48 meter lange Morgenster is volledig uitgerust voor oceaanvaart en voert 600 m³ doek, verdeeld over 14 zeilen waarvan 8 dwarse.

Sail training focuspunten op de Morgenster: sociale zelfzekerheid dankzij vlotte communicatie. Omgaan met angst: jezelf overwinnen. Talent aanscherpen door de werking van een schip te begrijpen. Bewust omspringen met het marine milieu. Andere culturen leren kennen. Een special topic aan je CV toevoegen.

Meer over de Morgenster